Opis: Od wieków żyliśmy w zgodzie z naturą. Nie przeszkadzały nam nawet plemiona barbarzyńców i czarodzieji chaosu. Nikt z nas nie aspirował na króla krainy Lamokradii. Żyliśmy spokojnie, bez większych problemów. Może dlatego iż zamieszkiwaliśmy bardzo skrajnie od siebie oddalone części Lamokradii.
To wszystko niestety nie mogło trwać wiecznie. Zawsze gdy o tym myślę mam niechęć do samego siebie za dopuszczenie do takiej sytuacji.
Do naszych barbarzyńskich i chaosowych sąsiadów dołączyło królestwo śmierci. Przyglądałem się temu z lekkim niepokojem. Zawsze ufałem że każda rasa może z sobą jakoś wspólnie egzystować. Myliłem się. Na początku nie powiem było w miarę spokojnie, nic nie wskazywało na puźniejsze wydarzenia.
Wszystko zaczęło się pare lat temu. Gdy pewien młody łucznik postanowił dla naszej i swojej chwały odnaleźć zazginiony łuk \"Elfickiego króla\". Śmiałek ten podobno został zabity przez czarnego smoka. Choć osobiście nie wieżę w to iż taki elf jak on mógłby być nieostrożny i nieprzygotowany w walce z czarnym smokiem.
Następnym elementem który mnie zaniepokoił to nagły zastój w przepływie karawan z surowcami. W końcu przestaliśmy handlować z naszymi starymi sąsiadami.
Lecz oczy otworzyło nam dopiero pojawienie się bram z niebieskimi flagami. Nigdy ich tam nie było. Teraz okazało się że blokują nam dostęp do górnych części Lamokradii i podziemi górnego \"Bastionu Lawy\". Były to zawsze obszary które służyły nam do wydobywania surowców ciężko dostępnych u nas. Co nas jednak najbardziej zdziwiło to to iż nasi szpiedzy utrzymują iż w okolicach tych bram spotykane było wojsko śmierci i chaosu, oraz kombinowane.
Dało nam to jakże klarowny obraz tego co się stało.
Królestwo śmierci podjudziło przeciw nam sąsiadów. Razem teraz są potężną armią która pomału może wkraść się na nasze leśne tereny. Nie ma czego ukrywać, czasy pokoju się skończyły. Nastał czas wojny. Naszą jedyną szansą jest zdobycie bliskich neutralnych królestw i osiedlenie się tam w celu stworzenia licznej armii.
To jednak sprowadza nas do defensywy. Ponieważ wciąż nie możemy dostać się na tereny wroga.
Liczymy na cud.....